کاروان عشق !

دِشنه ی ذِی الجوشن و لبهای مولا مثل هم بود 

                      این به خونی از گلو و آن به آبی هردو تشنه 

عصر:مملوٌ از غبار و آتش و دود است و اندوه 

                     در میان تشنگان، سیراب: تنها تیغ و دشنه  

                                              *** 

بارشِ خون از سر و رو ، دورتر:مَشکی مُشَبٌک 

             تیر بر چشمی نشسته ، دستهایی مانده بر خاک 

وا شده بر روی سرداری رشید آغوشی از مهر 

            می کُند دستی رُخی را پاک از هر خون و خاشاک 

                                             *** 

گردنِ شش ماهه ای باریکتر از مو خدایا 

                            حَرمَله با تیر پیکاندار کرده مو شکافی 

خطبه های زهر آگین بر تن لشکر نشسته 

                            بر گلوی کوچکی از جور گردیده تلافی 

                                            *** 

تیغ:آتش ، سینه: آتش ، خشم: آتش ، خیمه آتش 

                     نیست تا بر این همه آتش بریزد یک نفر آب 

می رود تا آسمان آه و غبار و نعره و دود 

             عده ای آرام و خونین! عده ای عطشان و بی تاب  

                                           ***  

عده ای با هِلهِله دنبال تقسیم غنائم 

                   تا که گردد سور وساتِ شادی امشب فراهم 

کُشته ها:پروانه اند و زخم ها:گل ،خیمه ها:شمع 

                 جای هفتادو دو سر امشب به روی نیزه ها کم 

                                          *** 

باز می گردد به خیمه مَرکبی مجروح و تنها 

           خسته است و در نگاهش شرم،گُل کرده ست انگار

 چشم هایش رازِ تنها آمدن را کرده افشا 

                     کو سوارت !؟ بازگو ! دیگر نمانده جای انکار 

                                         *** 

کاروان راه اوفتاده با صدای زنگ و زنجیر 

                     می کند شهرِ وفادارانِ مردِ کوفه !!  را طَی 

یک نفر قرآن بخواند تا که جشن آغاز گردد 

                    قاری: عبدالباسطِ سر ! در تلاوت بر سرِ نی 

                                        *** 

اجنبی ها آمدند و این برای شهر کافی ست 

                      ابرِ مِهرِ کوفیان آبستنِ بارانِ سنگ است !  

مو پریشانی که دارد ذوالفقاری در دهانش 

     خطبه می خواند تو گویی حیدر است و وقت جنگ است 

                                       *** 

می کند اُطراق در بیغوله ای فوجِ اسیران 

                    شام، امشب در ضیافت، میهمانِ والیِ ری ! 

این همان جاییست پرپر می شود شش ساله ای که 

                امشب از میخانه ی ساقیٌ کوثر می خورد مَی 

                                       *** 

دختری دیدار بابا را بهانه کرده شاید 

                         از سرِ دیدار او تسکین بیابد زخم هایش 

تشت و چوبِ خیزران و یک سر و دندان و لبها!! 

               شرم کن شاعر!! بکُن این قصٌه را اینجا رهایش  

                                       ***

۱)فصل شکوفایی ۲) فراموشی

 یه شعر کردی رو آماده کرده بودم اما چون یه واژه ای رو بد تلفظ کرده بودم گذاشتم اصلاحش کنم و در یه فرصت دیگه ای لینک دانلودش و بذازم بیتا از بندر عباس هم خوانش غزل « فراموشی » رو ازم خواسته بود که در اسرع وقت میخونم و اینجا لینکش و قرار میدم البته فعلا شعرش و میذارم . بعضی از دوستان هم نمی دونستند که لینک های دانلود بعضی شعرها توی پست های قبلیه ! بهمین خاطرهمه ی لینک ها رو برا دسترسی راحت تر اینجا تو این پست میذارم 

 غزل اول : (فصل شکوفایی) از مجموعه ی « دری به باغ پریشانی »   

می شود ساده از این عالم و ما فیهِ ،برید 

ولی از عشق تو هرگز، نتوان دست کشید 

           چه کنم ، دست خودم نیست ، دلم می گوید   

            ابرم و مقصد من: باد به هر سو که وزید 

                        با تو ، ای نقطه ی اوج همه ی رویاهام !

                         می توان ساده به آن گمشده ی خویش، رسید 

                                       زلف تو مثنوی و چشم تو مانند غزل

                                        نگهت: نثر روان و تن تو: شعر سپید 

                                                   نسبتش داد ،به خیام و به بابا طاهر

                                         چار مصراعی مژگان تو را ، هر که شنید   

 شاه بیت غزل روی تو : ابروهایت ! 

  دهن کوچکت : "ایجاز" در اشعار سپید 

            با نسیم نَفَست ، این دل من می لرزد

            عشق طوفانی تو، می شکند شاخه ی بید 

                         بی تو، در یأس زمستانی خود،می پوسم

                          آه ! ای فصل شکوفائی گلهای امید! 

                                    آخرش ، قفل طلسم دل تو می شکنم

                                     می روم ،بشکنم، آن شاخ سر دیو سفید 

                                                زخمی و خسته، ولی، فاتح و سرمست غرور

                                                  بازمی گردم و در دست من، آن" شاه کلید" 

 (دانلود شعر کردی « سه ر کیه نی » ( سرچشمه 

دانلود شعرکردی « یاد ایل» ر   

لینک دانلود(مثنوی خواب ۸ بهروز یاسمی توسط رئوف ایران نژاد)ت 

  دانلود غزل کردی " گٌلی "  

      دانلود شعر دارا و سارا  

دانلود هلیا ( شعر خودسوزی!)  

  دانلود شعر خودسوزی دختران  

دانلودشعراُغُوربخیر!(غزل فارسی) ت 

: غزل دوم : « فراموشی » از مجموعه ی ( غزل٬عشق است ) که زیر چاپ است 

چون روزهای پیشتر با ما نمی جوشی چرا  !؟  

سرشار از ناگفته و چون کوه، خاموشی چرا !؟ 

    من چشمه ی آب وتو   له له  می زنی از تشنگی   

      اما  نمی دانم  مرا  بانو!  نمی نوشی چرا !؟ 

آیندگان از عشقمان افسانه ها خواهند ساخت 

ما خود ولی، در حق یکدیگر فراموشی چرا  !؟ 

     صد لاک پشت زندگی از خط پایان رد شدند   

 ما همچنان مستغرق یک خواب خرگوشی چرا !؟ 

خانم بخند! حرفی بزن! لبهات مال گریه نیست !!  

این لب گزیدن ها  و این یکریز خاموشی چرا !؟ 

درهای دل را بی سبب بر روی شادی بسته ای! 

اما برای غصه ها   پا تا سر  آغوشی چرا !؟ 

    مثل سماور ، آب و آتش در تو در حال نبرد !    

 لب بر  نمی آری  ولی، در خویش می جوشی چرا !؟ 

 پیراهن سرخ غروب هفتم مرداد را   

از تن به در ‌آوردی و حالا سیه پوشی چرا  !؟ 

   سی،پانصد و پنجاه و... آه اینبار زنگی بی جواب !  

   یارفته یا نه ! بر نمی دارد دگر گوشی چرا !؟ 

* درآخر ضمن پوزش از سایت «ایوانیان» که قرار بود مسئولیت بخش ادبی ش رو بعهده بگیرم ولی مشغله هام باعث بدقولی ام شدو تشکر ازشون بابت اینکه توبخش ادبی سایت یادی از من و بهروز یاسمی و کورس احمدی کردند