..... غزل ، عشق است ......

..... غزل ، عشق است ......

شعرهای نارس و حرفهای ناتمام من- علی محمد محمدی-
..... غزل ، عشق است ......

..... غزل ، عشق است ......

شعرهای نارس و حرفهای ناتمام من- علی محمد محمدی-

1) غزل " من و تو " 2) غزل "چه شد ؟! "

امروز صبح (یکشنبه 30 تیر 92) ساعت 9 بود که موبایلم زنگ خورد  معمولا شبها سایلنت میکنم اما اینبار از یادم رفته بود !کد تهران بود فکر کردم کورس ، مهرداد ، یا انتشارات راز نهانه ! اما گفت از خبرگزاری  " ایبنا " ( خبرگزاری کتاب ایران ) تماس میگیریم ! 

چیزی حدود 80 درصدم تو خواب بودم و  با 20 درصد باقیمانده و بعد از کلی نادعلی گفتن یک چشمم باز شد و به سواالات آقای فرشاد شیرازی خبرنگار محترم جواب می دادم  اما از شما چه پنهان بیشتر سوالا رو اشتباه پاسخ گفته بودم  

یه تعداد هم خودش ، اشتباه برداشت کرده بود ! 

مثلا من نگفته بودم  بهروز در کتاب «همان گناه همیشه» اش شعر شاعران ایوان رو به چاپ رسونده! 

یا مجموعه ی « غزل عشق است » شعر کردیه ! و ... اشتباهات دیگر  

ولی  همونجور که خودش گفته بود چند دقیقه ی بعد رو سایت خبرگزاری بود 

تازه فهمیدم که مثلا من داشتم طی این مکالمه مصاحبه می دادم  و خودم نمی دونستم ! 

 با این حال برای معرفی مجموعه بد نبود : 

لینک مصاحبه ام با "خبرگزاری ایبنا "  

................................................................................................................................................................... 

1)  غزل  " من و تو " 

من و تو هر دو به یک شهر و  ز هم بی خبریم 
 
 هر دو دنبال دلِ گمشده ای ، دربدریم
 

ما که محتاج نفسهایِ همیم ، آه ! چرا
 
از کنار تنِ یخ کرده ی هم می گذریم؟
 

ما دو کبکیم – هواخواهِ هم – امّا افسوس
 
هردو پر بسته ی چنگالِ قضا و قدَریم
 

آسمان ، یا که قفس !؟ آه ! چه فرقی دارد
 
سرِ پرواز نداریم که ، بی بال و پَریم
 

حال ، دیگر من و تو ، فاصله مان فرسنگ است
 
گرچه دیوار به دیوارِ هم و "در " به "دریم "
 

همه ی ترسم از این بود : می آید روزی
 
من و تو هر دو به یک شهر و  ز هم بی خبریم
  
 
 

....................................................................................................................................................................

 2)  غزل " چه شد !؟ "

چه شد اینگونه دلت از تپش و شور افتاد؟! 

 روی شادابِ تو کِز کرده و مهجور افتاد 

 
به دو راهی نرسیدیم ، چه شد یکباره 

 راه ، کج کرد و دلت از دلِ من ، دور افتاد؟ 

 
آفتاب ، از دلِ چشمانِ تو پیدا می شد 

 پلک ، برهم زدی و ماهِ من از نور افتاد 

 
دستگاهِ تو ، مگر رویِ خوشی ساز نبود؟! 

 نوبت ما که شد از شور ، به ماهور افتاد؟! 

 
غرقِ دریای خودم بودم و دربند شدم 

 دلم – این ماهیِ سرگشته – چو در تور افتاد 

 
من و محکومیِ عشقِ تو ، همانجایی که
 
قرعه ی رفتنِ بر دار، به منصور افتاد 

 
باز باران و تب و خستگی و تنگِ غروب 

 همه اسبابِ پریشانی من ، جور افتاد 

 

..................................................................................................................................................................... 

دانلود غزل کردی  " کم خود بگر ئرامان " 

 

........................................................................................................................................................................................................................... 

 

      شیرکو بی کَس امپراتور شعر دنیا

            در وبلاگ دیگرم

1) درد اهورا و درد نامه ی بیتا ! 2) بهار رفت و ...

 تابلوی معرق کاری بیتی از غزل "فراموشی" ام  

اهدایی خانواده ی آقای محمد ساهور (  محمد و اهورا ساهور و خانم بیتا ملایی ) 

به وبلاگ " غزل ، عشق است " : 

 

1) وبلاگ دیگرم با این مطلب بروز است:  

  درد اهورا و درد نامه ی بیتا !

 

.................................................................................................................................................................... 

2 ) بهار رفت و ... 

 

بهار رفت و من خبر ندارم از حبیب خود
کجاست این بریده از رفیق بی شکیب خود !؟  



 مگر چه کرده ام که اینچنین غرامتش دهم !؟
تمام شب به این بهانه می زنم نهیب خود  



نشسته ام به انتظار ، دو سال ونیم آزگار
درست مثل کودکی که می دهد فریب خود 

 

چقدر هَی بیایم و تو باشی و نبینمت !
ببین چه کرده ای به این مسافر غریب خود !  



 گِلِه ز دیگران بجز تو پیش کس نبرده ام
بگو کجا به کی برَم شکایت از حبیب خود !؟  



چه بارها به خویش گفته ام : ( بیبن عزیزِ من !
چه کرده ای بجز شکست و خستگی نصیب خود!؟  



چه بوده حاصلت از این گداز و سوز و ماجرا !؟
چه دیده ای ز عشق جز فراز او ، نشیب خود !؟ 

 

بیا و عاقلانه تر به زندگی نگاه کن !
چرا مدام وعده های پوچ می دهی به خود !؟ ) 

 
*
ولی دوباره دل ، سراغ خانه ی تو می گرفت !
شگفت مانده ام از این تحمّل عجیب خود !  



 تو آن طرف ، نشسته ای و بی خیالِ بی خیال !
من این طرف ، هزار طعنه خورده از رقیب خود !  

 

نه پایِ رفتنم به کوچه هایِ سردِ زندگی
نه چشمِ خیره ماندنم به مرگِ عَنقریب خود ! 

 

..................................................................................................................................................................... 

*  وبلاگ دیگرم  ( مرغ سعادت ) و بروز کردم 

 روحانی کافی نیست، خاتمی را هم اضافه کنید!